Mijn reis van zelfheling en innerlijke bloei

Begin 20 stond ik op de yogamat en wist ik intuïtief dat ik had gevonden wat ik zocht: de weg naar thuiskomen in mijn lichaam. Ik wist toen nog niet dat ik gedissocieerd was van mijn lichaam, dat begreep ik pas later. Wel merkte ik begin 20 op dat mijn ervaring van het leven afvlakte, dat spontaniteit verminderde en zorgen maken de boventoon voerde over innerlijke vreugde. Want ik kende de vreugde heel goed, maar waarom verdween die opeens?

 In die periode leek er een grijze wolk over mij neer te dalen, die subtiel alles inkleurde tot een gevoel van “meh” en “geen zin”. Ik had geen zin in de meest eenvoudige dingen en alles koste mij moeite. Alles was berg op. Bewegen was al helemaal niet “mijn ding”. Ik werd lethargisch, at teveel suiker, leidde mezelf af met entertainment, was gespannen in sociale situaties en bij tijd en wijlen zelfs agressief. Ondertussen ging ik het leven tegemoet met een grote glimlach op mijn gezicht die maskeerde hoe ik mij voelde. En dat was niet bewust: ik voelde niet meer, ik was vooral aan het overleven. Ook ontwikkelde ik in die periode lipoedeem. Dat is een aandoening waarbij je onevenredig vet en vocht vasthoudt in je lichaam. Mijn lichaam deed veel pijn.

Op de yogamat voelde ik mij enigszins veilig en vond ik bewegen fijn, ook al was ik altijd maar bezig met- en onder de indruk van de yogi’s om mij heen. Op mijn 24 begon ik met Bikram Yoga om de blokkades te doorbreken die ik ervaarde, waaronder de effecten van lipoedeem. Ook hier voelde het heel goed, ook al was ik enorm aan het lijden terwijl ik mij van houding naar houding worstelde in de hitte. Bikram doorbloedde mijn lichaam, wat het zo nodig had. Ik zag mijn geelkleurige benen veranderen naar rood. Maar ik was doodmoe na Bikram Yoga en kreeg blessures, omdat ik mijn spieren niet goed kon gebruiken.

Een pad van Zelfbevrijding

Op mijn 24^e besloot ik spontaan een vinyasa yogaopleiding te volgen. Dit was in 2012. Hier begon mijn reis van werkelijke transformatie. Mijn ego werkte nog altijd overuren en ik overschreeuwde mezelf en anderen. Ik was gespannen, wist me geen houding te geven en werd gedurende de opleiding steeds meer bewust van mijn doodvermoeiende bravoure. Ook hier voelde ik mij minderwaardig naast de andere yogi’s om mij heen. Maar ik hield zo enorm van yoga en die liefde won het van de onzekerheid, keer op keer. Ik zette door. Ik ging yogales geven, kreeg felle kritiek van mijn leraar (hij reageerde op mijn harde buitenkant) en voelde mij niet gezien. Ik voelde mij eigenlijk nooit gezien en altijd maar miskent.

Op een dag kregen we les van Anat Geiger en ik was opslag onder de indruk van deze geweldige vrouw, haar aanwezigheid, intelligentie, wijsheid en humor. Anat werd gedreven door iets groots, en dat was voelbaar in haar hele zijn. Er is een gezegde in de yogawereld “the teacher appears when the student is ready” en zo voelde ik mij bij Anat. Alles wat zij was, zei en deed resoneerde diep bij mij. Ze straalde zoveel liefde en compassie uit, gecombineerd met toewijding een groot moreel kompas dat ik wist dat ik bij haar wilde doorleren.

“Embody the warrior, cut through your weakness with fierce strength and love”.

Vanaf dat moment stond ik 2 tot 3 keer per week in de lessen van Anat te leren volgde ik alle opleidingen die zij gaf. Ik reisde naar de Verenigde Staten om te leren bij haar eigen leraren. Door Anat voelde ik mij gezien. Zij verwoorde de worsteling die ik ervaarde: het innerlijk lijden dat we doormaken door onze vastgeroeste patronen. Je hebt geen controle over de loop van het leven, maar je hebt het vermogen om de teugels van je eigen mind in handen te nemen. Niet met strengheid, maar met compassie en vriendelijkheid. Je neemt verantwoordelijkheid voor jezelf, en je daagt op voor iedere dag in het leven zo goed als je kunt. Zij noemde dat de “warrior of compassion”. Op de mat bij Anat leerde ik mijn eigen lijden, patronen en gedachten aan te kijken en langzaam maar zeker los te laten. Ik cultiveerde gezonde gewoonten, bracht mijn denken tot rust en maakte kennis met de intelligentie en ruimte van het hart. Ik kwam weer in verbinding met een dieper of hoger bewustzijn. De lessen van Anat bevrijdde mij van “mezelf”. Ik kreeg een sterk en soepel lichaam, een rustige mind en ik hervond mijn natuurlijke vreugde. En bovendien: ook het inzicht dat we dit niet alleen te doen hebben voor onszelf, maar dat ons innerlijk werk een wezenlijk effect heeft op iedereen om ons heen.

Opdagen voor jezelf, is opdagen voor jouw community

Dankzij yoga ben ik een aanwezige moeder, een liefdevolle partner en een oprechte vriendin. Het gaat om je aanwezigheid. Wanneer de mind kalmeert, ben je meer aanwezig in het hier en nu en werkelijk beschikbaar voor anderen. En vanuit die verbinding, ontstaan de mooiste momenten. We werken aan onszelf, niet vanuit zelfverbetering “for the sake of it” maar ten dienste van alles en iedereen om ons heen. Je kan namelijk helemaal verdwijnen in “self care” en het kan een nieuw hechtingspatroon worden, continue opzoek naar een quick fix zodat je je beter voelt. Dat is geen werkelijke self care. Self care is goed kunnen voelen wat je behoeften zijn, en vanuit dat bewustzijn jezelf voeden met datgene wat je nodig hebt, zodat je een krachtig persoon bent blijft dat kan bijdragen aan een groter geheel.

Anat overleed in 2022 aan kanker. Zij ging haar einde tegemoet als de warrior die zij was: in liefde en kracht. Ik ben haar voor altijd dankbaar voor alles dat zij mij heeft geleerd, en ik geef het door in alle lessen die ik geef.

Kolibri Heart Medicine Tribe

In 2018 kwam er een nieuwe teacher op mijn mat: Deva Yama. Wat? Nog een spirituele teacher die mij diep raakt? Ik hield het niet voor mogelijk. Deva Yama opende een nieuwe wereld voor mij: de wereld van het Zuid-Amerikaanse “curandorismo”, ook wel heel vrij vertaald als sjamanisme. Via mijn sister Ursa kwam ik terecht in een cacao ceremonie met Yama. Ook al begreep destijds nog niet wat “de bedoeling” was van een ceremonie setting, ik was diep onder de indruk van Yama. Naderhand kwam zij naar mij toe en zei ze tegen mij “ga de volgende keer met jezelf bezig”. Want ik was de hele ceremonie bezig geweest met anderen om mij heen.

Deva Yama is een teacher die andere werkelijk ziet en doorziet op een diep niveau. Een healer, een mentor een “curandera”, ook al zou zij zichzelf nooit zo noemen. Haar enorm uitdagende geschiedenis en reis van wonderbaarlijke heling, heeft haar gemaakt tot de healer en mentor die zij nu is. Bij Deva Yama maakte ik kennis met plantmedicijnen uit de Zuid-Amerikaanse jungle en reisde ik twee keer af naar de Amazone om “dietas” te doen om de verbinding met de (medicijn)planten te verdiepen. Het werken in ceremonie en met plant teachers, bracht mij terug naar een oud deel van mijzelf dat al heel vroeg bezig was met natuurreligie en de godinnencultus. Nu kwam alles samen: yoga, een diepe verbintenis met moeder aarde en de verbondenheid in een geweldige community, onze Kolibri Heart Medicine Tribe.

Het werken met de planten, opende mij voor muziek. In de dieta heb ik hele zware momenten gehad, waarop veel oude pijn aankeek en losliet. Pijn uit dit leven, pijn van voorouders en pijn uit vorige levens. Met het loslaten van deze pijn, werd iets herinnerd in mij: zingen en muziek maken. Sindsdien speel ik gitaar en zing ik medicijnmuziek en mantra’s, alsof ik dat altijd al heb gedaan. Het is een groot cadeau. En dat cadeau van helende muziek deel ik vanuit mijn hart in yogalessen, retraites en ceremonies.

Ik heb aan den lijven ervaren dat je jezelf kunt helen en transformeren. maar ieders weg is uniek en niemand kan jou vertellen hoe jouw pad eruit moet zien. Alleen jij weet dat. Ik kan jou tools aanreiken die je helpen naar binnen te keren en de oneindige ruimte van de binnenwereld te ervaren. Dat doe ik met heel veel liefde en enorm plezier. Ik ben een beter mens geworden door yoga, meditatie en bewustzijnsontwikkeling. Daar ben ik zo dankbaar voor. En vanuit deze dankbaarheid, neem ik je graag mee in de wereld van yoga en bewustzijnsverdieping.

Veel liefs,
Jorinde